Konserwacja zabytków przeprowadzana jest różnymi metodami w zależności od typu obiektu. W większości przypadków polega to na:

Konserwacja zabytków– jest to zespół stałych i systematycznych działań, które mają na celu utrzymanie zabytkowego obiektu w dobrym stanie technicznym. Konserwacja zabytków polega na zabezpieczaniu dzieł sztuki w celu zachowania ich i uniknięcia ewentualnych wysokich nakładów koniecznych w przypadku przeprowadzenia większego remontu np.: obrazów, rzeźb, wyrobów rzemiosła a także obiektów architektonicznych, całych zespołów urbanistycznych, zabytkowych parków, stanowisk archeologicznych itp.

Rzeźba kamienna - Do usuwania zanieczyszczeń z rzeźb kamiennych i elementów architektury  stosuje się mniej lub bardziej skomplikowane metody. Często stosuje się czyszczenie silnym strumieniem pary wodnej, ponieważ nie wprowadza do kamienia żadnych substancji chemicznych, pozwala to usunąć zabrudzenia w bezpieczny dla rzeźby sposób. Nie wszystkie rzeźby można oczyścić parą wodną. Dla każdej opracowuje się indywidualny system prac konserwatorskich z uwzględnieniem cech kamienia i rodzaju zabrudzeń.

Książki i papirusy niszczą się najbardziej wskutek złego oświetlenia, wilgoci, składowania i niewłaściwej temperatury oraz z powodu owadów. Potrzebne jest więc stworzenie takich warunków zewnętrznych, które będą korzystne dla zachowania tego typu materiałów. W tym celu można skontaktować się z konserwatorem, który pomoże określić parametry pomieszczenia, w którym bezpiecznie będzie można przechowywać i gromadzić cenne okazy sztuki drukarskiej.

Tkaniny zabytkowe: kobierce, gobeliny, kilimy, makaty ścienne, paramenty liturgiczne: ornaty, dalmatyki, kapy, welony kielichowe itp., sztandary, chorągwie kościelne, kostiumy, tekstylne obicia ścienne i meblowe, historyczne namioty, tkaniny archeologiczny i etnograficzny.