Generalny Konserwator Zabytków - jest najwyższym organem ochrony zabytków w Polsce- zwierzchnik służby konserwatorskiej. Działa on zgodnie z ustawą o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami w imieniu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Konserwator zabytków archeologicznych - pracownik służby ochrony zabytków, który jest odpowiedzialny za ochronę zabytków archeologicznych. Do lat 90. tytuł ten związany był z funkcją kierownika wojewódzkiego ośrodka archeologiczno -konserwatorskiego lub kierownika albo pracownika właściwego działu wojewódzkiego ośrodka badań i dokumentacji zabytków (w niektórych województwach funkcje KZA wykonywały na mocy odpowiedniego porozumienia muzea archeologiczne).

Wrocław to jedno z największych miast w Polsce (632 930 mieszkańców). Położone jest w południowo-zachodniej części kraju. Wrocław to stolica województwa dolnośląskiego. Łączna powierzchnia miasta wynosi 293 km2 . Do aglomeracji powiatu wrocławskie należy 9 gmin.

Wrocław pojawił się po raz pierwszych w historycznych kronikach w roku 1000, po powstaniu w związku biskupstwa. Jednak na Ostrowie Tumskim pierwsi mieszkańcy pojawili się 150 lat wcześniej. Wrocław najpierw był pod panowaniem Piastów, później władali nim królowie Czech. Następnie włączone je do Prus, dlatego też od roku 1741 nazwę miasta przemianowano na Królewskie Stołeczne i Rezydencjalne Miasto Wrocław (niem. Königliche Haupt- und Residenzstadt Breslau). Wrocław został zdobyty przez wojska Napoleona 5 stycznia 1807 roku. Pod władaniem Francuzów był do 1813 roku, później panowanie znalazł się w graniach Prus.

Wrocław to prastara stolica Śląska. Miasto ma bogatą historię i swoisty charakter, który kształtował się przez lata. Wrocław swój interesujący klimat zawdzięcza wpływowi wielu kultur i cywilizacji, które bezpośrednio towarzyszyły rozwojowi miasta. Dogodne położenie zapewniło stolicy Dolnego Śląska dynamiczny rozwój gospodarczy na arenie Europy Środkowej.